دو دوست قدیمی
در حال عبور از بیابانی بودند . در حین سفر این دو سر موضوع کوچکی بحث
میکنند و کار به جایی میرسد که یکی کنترل خشم خودش را از دست میدهد و سیلی
محکمی به صورت دیگری میزند .
دوست دوم که از شدت ضربه و درد سیلی شوکه شده بود بدون اینکه حرفی بزند روی شنهای بیابان نوشت : ” امروز بهترین دوست زندگیم سیلی محکمی به صورتم زد . ”
آنها
به راه خود ادامه دادند تا اینکه به دریاچه ای رسیدند . تصمیم گرفتند در
آب کمی شنا کنند تا هم از حرارت و گرمای کویر خلاص شوند و هم اتفاق پیش
آمده را فراموش کنند .
همچنانکه
مشغول شنا بودند ناگهان همان دوستی که سیلی خورده بود حس کرد گرفتار باتلاق
شده و گل و لای وی را به سمت پایین میکشد . شروع به داد و فریاد کرد و
خلاصه دوستش وی را با هزار زحمت از آن مخمصه نجات داد.
مرد که خود
را از مرگ حتمی نجات یافته دید ، فوری مشغول شد و روی سنگ کنار آب به زحمت
حک کرد : ” امروز بهترین دوست زندگیم مرا از مرگ قطعی نجات داد”
دوستی که او
را نجات داده بود وقتی حرارت و تلاش وی را برای حک کردن این مطلب دید با
شگفتی پرسید : ” وقتی به تو سیلی زدم روی شن نوشتی و حال که تو را نجات
دادم روی سنگ حک میکنی ؟ ”
مرد پاسخ داد : ” وقتی دوستی تو را
آزار میدهد آن را روی شن بنویس تا با وزش نسیم بخشش و عفو آرام و آهسته از
قلبت پاک شود . ولی وقتی کسی در حق تو کار خوبی انجام داد، باید آنرا در
سنگ حک کنی تا هیچ چیز قادر به محو کردن آن نباشد و همیشه خود را مدیون لطف
وی بدانی . ”
شکیبا باشید...